Alamancilar

Yıllar önce Anadolu’nun genç adamları İstanbul Sirkeci’den kara trenlere bindi. Gurbete yol aldılar. Anavatandan uzakta yepyeni hikayeler yazmak için. Bazısı çaresizlikten bazısı yeni bir başlangıç umuduyla bazısı da macera yaşamak için ayrılmak zorunda kaldılar çok sevdikleri memleketlerinden... İlk olarak 2 bin 500 işçi Münih’e yerleşti. Ardından günler ve yıllar geçtikçe Türk işçilerin sayısı artmaya başladı ve bugün milyonlara ulaştı. Türkiye’den Almanya’ya ve diğer Avrupa ülkelerine tahta bavulları ile giden işçilerin tek bir hayali vardı; bir gün anavatana geri dönmek… Aradan birkaç nesil geçti, dünya değişti, Almanya değişti, Türkiye değişti… Bazıları dönmemeyi seçti; bazıları da geri dönmeyi… Onların tabiri ile “acı vatan”dan anavatana geri dönmek kolay olmadı çoğu için… “Kesin dönüş” onlar için zor bir karardı. Ama kesin dönenlerin sayısı hiç de az değil. Bazıları anavatanda umduklarını buldu; birçoğu da ummadıklarını… Onlar Alamancılar! Kırgın Almancılar! Dertli gurbetçiler!