Carrie Soto is back: De comeback van Carrie Soto (California dream, 3)
Jetzt kaufen
Durch das Verwenden dieser Links unterstützt du READO. Wir erhalten eine Vermittlungsprovision, ohne dass dir zusätzliche Kosten entstehen.
Beiträge
Vorige maand werd ik door Ambo Anthos gevraagd om ambassadeur te worden van de nieuwe uitgaves van de boeken van Taylor Jenkins Reid. Iets lezen van TJR staat al zo lang op mijn wishlist, dat ik onmiddelijk ja zei. De Zeven Echtgenoten van Evelyn Hugo staat al een hele tijd in mijn kast naast One True Loves, maar je weet hoe dit soms gaat: het komt er niet van. Nu heb ik eindelijk mijn eerste TJR-boek gelezen en – wauw. Ik snap nu zo goed waar alle lof voor deze schrijfster vandaan komt! Achterflap Carrie Soto’s fanatisme op de tennisbaan heeft haar niet populair gemaakt. Maar wanneer ze haar carrière beëindigt is ze de beste ooit: ze heeft elk record verbroken en twintig grandslamtitels gewonnen. Ze offerde er zo goed als alles voor op. Zes jaar later ziet Carrie vanaf de tribune van de US Open dat het record haar wordt afgenomen door de meedogenloze speler Nicki Chan. Dat kan ze niet accepteren: ze besluit een comeback te maken en het record terug te winnen. De media zijn haar echter niet goedgezind en op haar zevenendertigste is ze niet meer zo snel en zo sterk als vroeger. Zal ze haar rivale verslaan? Carrie Soto is Back! Had je mij ooit verteld dat ik intens zou gaan genieten van een boek over TENNIS, dan had ik je waarschijnlijk hard uitgelachen en gezegd dat je mij dan niet goed kent. Ik ben zonder verwachtingen dit boek ingestapt en ik vind het lastig om te vertellen wat het nu precies is, maar TJR heeft mij vanaf het eerste moment meegesleept in Carrie Soto is Back. Dat een boek vol tenniswedstrijden zo door mij verslonden zou worden, dat ik het zo spannend zou vinden, en dat de personages me zo aan mijn hart zouden gaan… dat had ik echt niet verwacht. De personages worden ontzettend levendig op papier gezet. Vanaf bladzijde één het je het gevoel dat je naast Carrie en haar vader – tennislegende de Jaguar, op de baan staat. De band die al zo vroeg en hecht tussen deze twee mensen ontstaat op een heel ander level dan ‘gewoon’ een vader en zijn dochter, is zo fenomenaal beschreven en dat maakt dit verhaal ook zo bijzonder. Uiteraard gaat dit boek over tennis, over de top bereiken. Over winnen en de allerbeste worden. Maar het gaat vooral ook over de hele weg ernaar toe. Carrie vertrouwt blind op haar vader, zijn kennis, zijn manier van coachen en daardoor gaat ze ook blind op zichzelf vertrouwen. Toch worstelt ze enorm in deze grote tenniswereld en dat uit zich op verschillende manieren. Al deze emoties maken dit verhaal zo rauw, eerlijk en oprecht, maar tevens een prachtig genot om te lezen. Taylors stijl De manier waarop TJR schrijft is heel verfrissend. Ze schrijft vlot – er zit continu vaart in. Ze schrijft beeldend waardoor je overal met Carrie en haar vader meereist. En ze schrijft met alle emotie die ze kon vinden en dit maakt dat je je voor de volle 100% in Carrie en haar wereld kunt vinden. Je mag dan misschien niets met tennis hebben (ik heb misschien zelfs een hekel aan alle sporten met een bal, omdat ik er echt niets van bak), maar dat heeft me in dit hele boek niet gestoord. De termen die je nodig hebt worden uitgelegd, en 9/10 keer doet het er niet eens toe – want alles draait om Carrie en haar doorzettingsvermogen. Ik weet echt heel zeker dat ik na dit boek nog veel meer boeken van TJR wil gaan lezen. Ik hoef er niet meer om heen te draaien: dit boek was écht goed. Ik hoop dat ik je hiermee ook heb overtuigd om Carrie Soto is Back te gaan lezen, en/of andere boeken van TJR. Ik kan niet wachten om De Zeven Echtgenoten van Evelyn Hugo open te slaan!
Beiträge
Vorige maand werd ik door Ambo Anthos gevraagd om ambassadeur te worden van de nieuwe uitgaves van de boeken van Taylor Jenkins Reid. Iets lezen van TJR staat al zo lang op mijn wishlist, dat ik onmiddelijk ja zei. De Zeven Echtgenoten van Evelyn Hugo staat al een hele tijd in mijn kast naast One True Loves, maar je weet hoe dit soms gaat: het komt er niet van. Nu heb ik eindelijk mijn eerste TJR-boek gelezen en – wauw. Ik snap nu zo goed waar alle lof voor deze schrijfster vandaan komt! Achterflap Carrie Soto’s fanatisme op de tennisbaan heeft haar niet populair gemaakt. Maar wanneer ze haar carrière beëindigt is ze de beste ooit: ze heeft elk record verbroken en twintig grandslamtitels gewonnen. Ze offerde er zo goed als alles voor op. Zes jaar later ziet Carrie vanaf de tribune van de US Open dat het record haar wordt afgenomen door de meedogenloze speler Nicki Chan. Dat kan ze niet accepteren: ze besluit een comeback te maken en het record terug te winnen. De media zijn haar echter niet goedgezind en op haar zevenendertigste is ze niet meer zo snel en zo sterk als vroeger. Zal ze haar rivale verslaan? Carrie Soto is Back! Had je mij ooit verteld dat ik intens zou gaan genieten van een boek over TENNIS, dan had ik je waarschijnlijk hard uitgelachen en gezegd dat je mij dan niet goed kent. Ik ben zonder verwachtingen dit boek ingestapt en ik vind het lastig om te vertellen wat het nu precies is, maar TJR heeft mij vanaf het eerste moment meegesleept in Carrie Soto is Back. Dat een boek vol tenniswedstrijden zo door mij verslonden zou worden, dat ik het zo spannend zou vinden, en dat de personages me zo aan mijn hart zouden gaan… dat had ik echt niet verwacht. De personages worden ontzettend levendig op papier gezet. Vanaf bladzijde één het je het gevoel dat je naast Carrie en haar vader – tennislegende de Jaguar, op de baan staat. De band die al zo vroeg en hecht tussen deze twee mensen ontstaat op een heel ander level dan ‘gewoon’ een vader en zijn dochter, is zo fenomenaal beschreven en dat maakt dit verhaal ook zo bijzonder. Uiteraard gaat dit boek over tennis, over de top bereiken. Over winnen en de allerbeste worden. Maar het gaat vooral ook over de hele weg ernaar toe. Carrie vertrouwt blind op haar vader, zijn kennis, zijn manier van coachen en daardoor gaat ze ook blind op zichzelf vertrouwen. Toch worstelt ze enorm in deze grote tenniswereld en dat uit zich op verschillende manieren. Al deze emoties maken dit verhaal zo rauw, eerlijk en oprecht, maar tevens een prachtig genot om te lezen. Taylors stijl De manier waarop TJR schrijft is heel verfrissend. Ze schrijft vlot – er zit continu vaart in. Ze schrijft beeldend waardoor je overal met Carrie en haar vader meereist. En ze schrijft met alle emotie die ze kon vinden en dit maakt dat je je voor de volle 100% in Carrie en haar wereld kunt vinden. Je mag dan misschien niets met tennis hebben (ik heb misschien zelfs een hekel aan alle sporten met een bal, omdat ik er echt niets van bak), maar dat heeft me in dit hele boek niet gestoord. De termen die je nodig hebt worden uitgelegd, en 9/10 keer doet het er niet eens toe – want alles draait om Carrie en haar doorzettingsvermogen. Ik weet echt heel zeker dat ik na dit boek nog veel meer boeken van TJR wil gaan lezen. Ik hoef er niet meer om heen te draaien: dit boek was écht goed. Ik hoop dat ik je hiermee ook heb overtuigd om Carrie Soto is Back te gaan lezen, en/of andere boeken van TJR. Ik kan niet wachten om De Zeven Echtgenoten van Evelyn Hugo open te slaan!